meğerse yarı saydam bir kürenin bulanık yarısındaymışız
ayak ve ter kokumla doldurduğum viraneliğin bir
demindeymişiz akşam üstü sığındığımız odalarda
kitaplar, oyunlar, bilgisayarlar derken
kendimizi dayanak yaptığımız bir mücadelede
sessiz müttefiklermişiz ve izlemişiz çöküşümüzü
bir gün, bir sabır, bir acaba, bir cevap derken
anlamsız kalmışız başımı omzuna koyduğum
parmaklarınla kolumu sıvazladığın bir teselli sonrası
basit bir ironiden ibaret kaldık ya böyle
ayrı odalarda çocukça suskunluklar arasında
daha da sözüm yok sana..
7 comments:
kim kalmadı ki öyle. dedim ya telefonda da bebeğim, herkesden bir parça var şu kısacık yazında.
bu arada hüzün hiç bize yakışmıyor :) bu yüzden de "herkez" yazarak herkes'i herkez yazan herkeZ'e pislik yapmak istiyorum. muahh
kaldır şu kelime doğrulamayı, asabımı bozma benim yaa. milyon kez mi söylemem lazım? :)
Bağzi insanlar yazamiyor ya, o sebeple olmasi gereken bu.. :p
Sevgilim ben sana her türlü güzel sözü sakladım bekliyorum bir daha lütfen bana dahaDa sözüm yok sana deme.. üzülüyorum bak... HerkeZ ne anlayacak bu şiirden sonra ama lütfen yapma böyle bak çok yaNlızım ayrıca şöyleKi benDe seni çok öSledim.. :) Hahhaah kendi kendime çok eYlendim:)
bazı insanlar herkese aynısını hissettirir. hayat çok güzel, boşver harbiden
Köröşim sefkilim, beni çok ihmal ediyon. Üsüluyorm..
Anonimıs.. Hayatı gzellemeye alyoruz ama bakalım.. :)
Güvenebilsem fazlasını da tavsiye ederdim, tecrübelerime güvenmeni isterdim. Hiç düşünmeden vazgeç diyorum o yüzden, büyük ilaçtır, görürsün.
neyden vazgeceyim ki?
Post a Comment