onun dışında havalar güzel

büyüdün mü sonunda küçük adam?

günlerdir kafamın içinde yankılana yankılana dağılan bir düşünce var. beni nereye götüreceğini kestiremediğim bir düşünce. azıcık ayağım kaysa, dengemi kaybetsem sonum olacak sanki. o yüzden durup bekliyorum öyle. hafif hafif debelenmelerle. o basit düşünce, o beylik mi beylik cümle.. dur, gülme..

hayat çok zor!

hayatımda hiçbir şey, hiçbir zaman tam yolunda gitmiyor nedense. her ne kadar alışmış olsam da bu duruma, insan "bi dur bakalım.." deyiveriyor. ilk kez aşk hayatım yolunda, ne güzel. fazlasıyla yolunda hem de. öyle kelebekli, çiçekli, böcekli de değil üstelik. ayaklar yerde, sağlam. ancak ve maalesef parayla aramız bir türlü düzelemedi. çalıştığım proje bitince kaldım dımdızlak. sevdiceğimin de işle ilgili problemleri var. oldu mu sana bulaşıcı züğürtlük. =)

mezuniyetten sonra bir boşluktur, bunalımdır, kaygıdır yaşamadım. hemencecik işim de oldu, gücüm de. zamansız yaşadığım birçok durum gibi, bu arada kalmışlığı da şimdi şimdi yaşamaya başladım. ben kimin? neredeyim? nereye gidiyorum? ne olacak acaba? aman da aman. çok sıkıcı mevzular. bir yol çizmek gerek artık. yaş geçiyor yoksa. 5 yıllık kalkınma planı yapsam, oturup ona göre çalışacak dermanım da yok.

onun dışında havalar güzel.